Dag 8 - 9 Jalta

Zondag 5 en maandag 6 september

Rond 3 uur in de middag meert het schip in Jalta af, direct naast de boulevard. Meteen na aankomst gaan we met de bus naar het Livadia paleis dat de behuizing was van de laatste Russische Tsjaar, Nicolaas II en zijn familie. Het is uiteindelijk slecht afgelopen met de Romanov’s, het is echter altijd onduidelijk gebleven hoe ze aan hun einde zijn gekomen. Daarnaast is het paleis natuurlijk bekend vanwege de Jalta conferentie, waar Stalin, Roosevelt en Churchill afspraken maakten ter beëindiging van de tweede Wereldoorlog.  De oorspronkelijke tafel waaraan de documenten zijn ondertekend is op de permanente tentoonstelling prominent aanwezig.

Wat verder gereden met de bus, kunnen we bij een uitzichtpunt foto’s maken van het “Swallows Nest”, het kasteel Lastivchyne, dat op het uiteinde van een rots is gebouwd. Het kasteel zelf bezoeken we niet, er is tegenwoordig een peperduur Italiaans restaurant in gevestigd, waar de kwaliteit alleen die van het uitzicht, en niet die van het voedsel betreft.

Jalta is een typische toeristenplaats, waar veel Russen hun vakantie doorbrengen. Er zijn talloze souvenirkraampjes en drankstalletjes waar het bier omgerekend 70 eurocent per fles kost. In de avond zie je iedere Rus of Ukrainer dan ook met een fles alcoholhoudend vocht rondlopen. Verder kent het avondvertier een markt met sieraden en schilderijen, waar talloze straatartiesten, met wisselend succes, er hun kunsten vertonen.

De volgende dag begint met een bezoek aan de ook hier niet ontbrekende Mc Donalds. Niet omdat het eten aan boord zo slecht zou zijn, integendeel, maar om onder het genot van een beker koffie gebruik te maken van hun wifi internetverbinding om even wat mailtjes te versturen.

We maken daarna een ruime wandeling door Jalta, waarbij we onder meer diverse kerkjes en een markt tegenkomen. In de middag gaan we op zoek naar het huis waar Anton Tsjechov heeft gewoond en waar hij een groot deel van zijn oeuvre heeft geschreven. Omdat we het niet kunnen vinden, vragen we het aan wat inwoners, die geen van allen ook maar één woord Engels spreken. Nadat we het na de eerste poging niet kunnen vinden, vragen we het opnieuw. Ukraïners kennen hun klassiekers, dus de naam Anton Tsjechov klinkt hun bekend in de oren. Nadat iemand ons omslachtig de route duidelijk probeert te maken, bemoeit een tweede zich ermee, die een heel andere richting op wijst. Als snel komt er een derde bij, die weer een andere richting op wijst. Er ontstaat een hele discussie, totdat een kordate Ukrainse duidelijk maakt dat we maar met haar mee moeten lopen. We doen het en lopen zeker anderhalve kilometer achter haar aan, ver van de plek waar het huis volgens ons zou moeten staan. Wanneer we op enig moment stilhouden bij een bushalte, gebaart ze ons dat we achter haar in de rij moeten staan om de naderende bus te nemen. We besluiten om het niet te doen, omdat we geen flauw idee hebben waar de bus heen gaat, en zie dan maar weer eens duidelijk te maken waar je schip ligt, dat je toch nog wel voor vertrek wilt bereiken.

Nadat we later, eenmaal aan boord, op een plattegrond kijken, bleek dat we vlak bij het huis van Anton Tsjechov waren. Maar we begrijpen ook meteen de commotie van de Ukrainers, er blijkt in Jalta een Tsjechovstraat, een Tsjechov theater, een Tsjechov huis en een Tsjechov museum te zijn. En probeer dan maar eens te raden waar die buitenlanders, die geen woord Ukraïens spreken, nu  precies naar toe willen. Later hoorden we dat de dag van ons bezoek het Tsjechovhuis trouwens gesloten was!

Klik hier voor meer foto´s van deze dag