Dag 12

Donderdag 9 september Zaporizhia

In de ochtend komen we in Zaporizhia aan, waar een waterkrachtcentrale de stad van energie voorziet. Het stuwmeer dat voor de waterdruk zorgt, brengt met zich mee dat het schip een sluis moet passeren. Deze sluis, in feite een enorme bak met water, die beurtelings wordt afgesloten door sluisdeuren, tilt het schip 36 meter hoger.

Het schouwspel maakt indruk op de opvarenden, iedereen staat wel met een foto- of filmcamera klaar.

Met de bus maken we een rondrit door de industriestad, die vooral metaal en autofabrieken kent. Deze fabrieken verbruiken kolossale hoeveelheden energie, vandaar de aanwezigheid van de waterkrachtcentrale. De centrale bestaat uit een oud en een nieuw deel, bij het oude deel wordt de energie opgewekt door twee turbines die in 1946 door Amerika zijn geleverd. Ondanks het feit dat Zaporizhia een industriestad is, heeft deze een fraaie uitstraling. Naast de markante gebouwen, komt dat vooral door de brede wegen die de stad kenmerkt. De grote gebouwen komen hier prima tot hun recht. Vele malen beter in elk geval dan een Nederlandse stad als bijvoorbeeld Den Haag, waar men een groot aantal wanstaltige torens op een klein stukje grond probeert te persen en dan nog het lef heeft om dit mooi te noemen ook.

Voor toeristen is er eigenlijk niet al te veel te beleven, we bezoeken een museum en een plein waar eigengemaakte kunst aan de toerist gebracht wordt.

Koffie kopen we voor 20 cent uit een automaat die naast een sigarettenkiosk staat opgesteld. Rokers kunnen hier sowieso hun hart ophalen, een slof sigaretten kost gemiddeld 8 euro. Ook de Europese merken, waarbij het de vraag is dan wel of het originele sigaretten, zijn of dat het gedroogd gras van de steppe is.

Klik hier voor meer foto´s van deze dag